Dün Siyah kuğu filmini izledim, birkaç gündür orda burda okuyup duruyorum daha vizyona girmedi ama her izleyen yazıyor birkaç cümle.
Filmin konusu şöyle: hırslı bir balerin kuğu gölü balesinde ana kralişe olmak istiyor ama hem beyaz kuğuyu hem siyah kuğuyu aynı kişinin oynaması lazım ama iki karakter birbirinin tam tersi ve marifet bunu becerebilmekte. sözün özü ise insan ne yaparsa kendine yapar, fazla hırs iyi değildir...
detaylar: beyaz kuğu kostümü ve siyah kuğu makyajı süperdi...
Aslında yorumlara göre kızın annesi çok baskıcı ama filmde öyle değildi bence. bazen yorumlara aldanmamak gerekiyor. bu film aslında izlerken değil de izledikten bir süre sonra düşününce derinliği kavranabilen filmlerden. içinde çok değişik duygular içeriyor, bazen balerine acıyoruz bazen de hırsın neler yapabileceğine tanık oluyoruz. belki filmi izler izlemez yazsaydım o kadar etkilenmedim diyebilirdim ama şimdi düşününce aslında çok çarpıcı bir filmmiş diyorum. hani bir daha izlenmesi gereken filmlerden...
balerinliğe gelince, benim küçükken baleye gitme fırsatım olmada zaten isteseydim de oturduğumuz yerde öyle bir şansım yoktu. çok sonradan farkettim balenin insanın duruşuna nasıl katkısı olduğunu. bence her küçük kızın baleye gönderilmesi gerekli. hiç faydası olmasa bile insana dik bir duruş sağlıyor. ama filmde balenin ayak parmaklarına verdiği hasarı görünce de düşünmeden edemedim, gerçekten böyle mi acaba?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder