İki kitabı yaklaşık 10 günde bitirdim, ilkini biraz ağırdan adım ama ikincisini sanırım 2 günde bitirdim, dün Gelibolu'ya giderken arabada aldım elime bugün dönerken sonlarına gelmiştim ve eve geldiğimde de son sayfalarını okudum ve bitti.
Açıkçası kitap ve Ayşe Kulin'in hayatı beni oldukça derinden etkiledi, ki röportajlarına göre yaşadıklarını fazla derine inmeden anlatmış. Yine de hüzünlü tarafı ağır basmış bir hayat gibi geldi bana.
Ayşe Kulin'i ilk okumaya adı Aylin isimli kitabıyla başlamıştı. Bir dönem çok popülerdi kitap, herkesin elinde görürdüm. Sonra birkaç kitabını daha okudum ama hepsini takip edememiştim. Yazdığı kitaplara baktığımda 20i aşkın kitabı olduğunu gördüm. Erken yaşlarında başlasaymış kim bilir ne kadar çok kitabı olurmuş.
Hayat ve Hüzün ikilemesine gelince Ayşe Kulin 80li yıllara kadar hayatını acısıyla tatlısıyla anlatmış, akıcı bir dille.
Geniş ailesi hep bir arada olamaya çalışmaları, birbirlerine daima destek olmaları, ailenin kızlarına karşı koruyucuklarının onu bunaltıp özgürlüğüne kavuşmak için çareyi erken bir evlilikte bulması ve böylece hayatının farklı bir yönde değişmesi. Keşke diyor insan öyle olmasaymış üniversiteye gitseymiş kim bilir ne kadar başarılı olurmuş zamanında. Ciddi bir hayata tutunma mücadelesi vermiş yılmadan. İnsan okurken ona sarılmak ve korumak istiyor kötülüklerden sanki. Diyecek bir şey yok takdir etmekten başka. En başta da söylediğim gibi insanı etkisi altına alan ve o etkiden bir an önce kurtulup normal hayata dönmek istediğim bir kitap. Herşeye rağmen okunmalı okunmalı..Şiddetle tavsiye ederim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder